Wybór opryskiwacza

Aby kupić używany opryskiwacz, należy przestudiować podstawowe elementy opryskiwaczy:

Zbiornik na płyn roboczy – podczas wyboru zbiornika trzeba uwzględniać jego formę, pojemność, materiał, z którego został wykonany. Pojemność zbiornika może być różna, od 200l do 6600l. Im większa pojemność zbiornika, tym rzadziej konieczne są przystanki techniczne w celu napełnienia płynem roboczym. Jest to szczególnie aktualne przy obróbce większych terenów. Zbiorniki są wykonywane ze stali nierdzewnej, polietylena i włókna szklanego.

Zbiornik do płukania układów – napełniany jest czystą wodą.

Pompa – używane są głównie membranowe, membranowo-tłokowe. Podstawowe charakterystyki pompy: ciśnienie robocze, wydajność, wykorzystywana moc, napęd. Im większa deklarowana wydajność, tym większa moc i odpowiednio większe zużycie paliwa. Pompa napędzana jest za pomocą sprzęgła wychylnego albo silnika hydraulicznego.

Belki opryskiwacza Parametry belek: szerokość robocza (od 3 do 40 m), konstrukcja, sposób regulowania, materiał. Im szersza przestrzeń obejmowana przez belki, tym większy teren można opryskać podczas jednego przebiegu. Konstrukcja belek jest rurkowata, składa się z kilku sekcji, ma płaską lub przestrzenną formę. Warianty ułożenia belek: horyzontalny lub wertykalny. Sposoby regulacji belek: ręczny (dla belek z niewielkim rozmachem) lub hydrauliczny. Belki produkowane są z solidnych stopów metali i pokrywane są ochronnymi pokryciami proszkowymi lub pokryciem cynkowym aby zapobiec korozji.

Rozpylacze – przeznaczone są do wypryskiwania płynu roboczego. Ich główne parametry: ilość rozpylaczy, średnica otworu do wypryskiwania, odległość pomiędzy rozpylaczami i rozpryskiwana substancja. Oprócz tego, dla oszczędności i podwyższenia efektywności wprowadzania płynu roboczego rozpylacze są wyposażane w dodatkowe urządzenia - osłony, klapy, daszki, wentylatory, wałki do kontaktowego nanoszenia roztworu na rośliny.

Producenci opryskiwaczy

Dobre rekomendacje na rynku rolniczym posiadają następujące firmy:

Hardi, John Deere, Dammann, Dubex. Podczas produkcji wykorzystują one tak własne projekty, jak i elementy, opatentowane przez inne firmy.

Samojezdne opryskiwacze wymagają znaczących wydatków na paliwo, ale umożliwiają oszczędzanie roztworu roboczego kosztem wykorzystywania komputerowego sterowania urządzeniem. Na przykład, firma Case zaprezentowała samojezdny opryskiwacz, wyposażony w szereg opcji: Command (automatycznie podtrzymuje zaprogramowany rozmiar kropli roztworu niezależnie od prędkości przemieszczania się); AccuBoom™ (automatycznie wyłącza sekcje belek, które weszły na wcześniej opryskane odcinki terenu).

Przy relatywnie równej glebie i większych przestrzeniach do obróbki optymalne są opryskiwacze przyczepiane. Gwarantują one znączącą szerokość roboczą, umożliwiają zmianę szerokości toru, niektóre modele montowane są z siłownikiem hydraulicznym skrętu, pozwalającymi zmniejszyć promień skrętu. Także dla stabilnego położenia w stosunku do gleby, zawieszenie opryskiwaczy wykonywane jest z różnych systemów regulowania położenia belek w stosunku do gleby. Oprócz tego, John Deere proponuje także takie technologie jak wyświetlacz GreenStar 2630, pozwalający kontrolować normę wprowadzania roztworu, a także JohnDeereBoomTrackPro, pozwalającą automatcznie wyrównywać belkę w stosunku do gleby w przypadku nierównego ukształtowania terenu. Firma Hardi opatentowała system powietrznego wsparcia TwinForce, który gwarantuje głębsze przeniknięcie roztworu roboczego w powierzchniową warstwę roślin. Opryskiwacze zawieszane są wygodne z powodu małych gabarytów, prostoty użycia i przechowywania, wykorzystywane są na niewielkich przestrzeniach. Pojemność ich zbiorników wynosi z reguły od 200 do 500 l.